Bir kaç arkadaşımla hayatımızda bir değişiklik yapalım dedik.

Günlerden Pazar. (hafta sonu yani)

Neyse bir yerde karnımızı doyurup, az da sohbet ettikten sonra, kumsala inelim, biraz yürüyüş yapalım dedik...

Ve gördüğüm manzara karşısında adeta dehşete kapıldım.

Bilmiyorum sizler yakın zamanda deniz kenarına gittiniz mi?

Veya sahil boyunca gündüz vakti yürüyüş yaptınız mı?

Farkında mısınız bilmiyorum, benim gördüğüm Türk vatandaşından çok Iraklı, Türkmen, Azerbaycanlı, Suriyeli var...

Hepsi o kadar kalabalık bir kitle ki, anlatamam...

Biz bir yerden sonra yürümeyi bırakıp bir bankta oturup denizi seyretmeyi yeğledik.

Fakat manzara daha berbat...

Denize bayanlar elbiseleri ile erkekler ise iç çamaşırları ile giriyorlardı...

Tabii denizden çıkanların halini hiç söylemeye gerek yok, tahmin edersiniz...

Çok asabım bozuldu.

Derken deniz kenarında çok zayıf, şapkasını ters giymiş, sarışın uzaktan turiste benzettiğim bir bey dikkatimi çekti...

Ama niye?

Bu beyin elinde dedektör gibi bir alet vardı.

Kumsalda bir şeyler arıyordu...

Sağa sola hareket ettirip bir yerde duruyor, hemen elindeki küçük kürekle kazıp, bir şeyler çıkarıyor, diğer elindeki poşete koyuyordu...

Poşet dolunca, yanında büyük bir varil getirmiş ona, dolu poşeti boşaltıp tekrar dedektör ile kumsalda birşeyler aramaya devam ediyordu...

Ben artık ne yaptığını merak etmeye başladım ve yanına kadar gittim.

İnanın adam o kadar zayıftı ki size anlatamam.

İlk önce ne yaptığını sordum.

O da bana elindeki dedektörle kumun içinde metal aradığını söyledi.

"Ne gibi" deyince; poşetin içinden paslı çivi, gazoz kapağı, gümüş-altın veya demir kayıp eşyalar, eski madeni paralar, süs eşyalarını çıkarıp bana gösterdi...

"Peki bunları ne yapıyorsun" diye sorduğumda; hem insanların ayağına batıp sakatlanmasın hem de satıp sokak hayvanlarına mama aldığını ve onları beslediğini söyledi...

Karşımdaki o çelimsiz, ince bilekli, çok zayıf bey bir anda  gözlerimde devleşti...

Bir kere daha insanlık adına umut var-ı görmekten ve bunu bu bey sayesinde teyit edilmesinden çok mutlu oldum.

Kendisine ilk önce adımı sonra da görevimi söyleyince...

Sevinçten ne yapacağını ne diyeceğini şaşırdı bu güzel insan...

Hayvanları Koruma Derneği Başkanı sıfatıyla kendisi ile küçük bir sohbet yaptım ve hemen kişisel sosyal paylaşım sitemde paylaştım.

Tabii sayfamda ne kadar beğeni aldığını ya da alamadığını tahmin edebiliyorum..

Henüz bakmadım ama insanların değersiz olan herşeye değer verdiğini, değerli olan herşeye de değer vermediğini bildiğimden dolayı az çok tahmin edebiliyorum.

Yanımdaki arkadaşlarım o Bey'in yanına niye gittim, neden konuştum., sonra ne oldu?

Kayda değer bir konuşma yapamadılar.

Ama ben yaparım..

Farklı olan insanlar, toplumda farklı oldukları için yadırganan insanlar, çoğu kişinin farkedemediklerini farkeder, duymak istemediklerini duyar, görmek istemediklerini görürler...

İşte onun için farklıdırlar, işte onun için anlaşılması zordurlar...

Bu beyefendi ile ilgili bir toplumsal proje yapacağımı söyleyerek bugün ki yazıma son veriyorum.

Sizlerde çevrenizde olup bitene çok dikkatli bakın...

Ama sadece bakmak için değil görmek için bakın lütfen...

Sevgi, saygı ile selamlıyorum sizleri dostlarım...