İçlerinde kamu personeli de bulunan bu dostlar; iktidarın yanlışlarına yönelik bir şey söz konusu olunca adeta iktidar yanlısı olduklarını ispat edercesine hemen devreye giriyorlar. Bir insan iktidarın dinimizin temel prensipleri ile çelişki arz eden ve din sınırlarını aşan yasal kuralları yürekten inanarak savunursa imanını, yok öyle değil de iktidara yakınlığını ispat etmek için öyle yaparsa kişiliğini gözden geçirmesi gerekir.

Allah (c.c.) Kur'an da bizlere; Emrolunduğumuz gibi dosdoğru olmamızı, yani hayat nizamı ile ilgili emir ve yasak kurallarına itaat etmemizi emrediyor. Mertlik veya O'nun ifadesi ile dosdoğru olmak; her şeyden önce O'nun emir ve yasaklarına ama, fakat, lakin demeden itaat etmek, her alan ve şartta dürüst olmak, iyinin, doğrunun, Hakk ve adaletin yanında yer almaktır. Bunun karşılığı belki ağır olabilir ama, inanç değerleri uğruna diyet ödemeyi göze alamayan dürüstlükten ve dosdoğru olmaktan söz edemez. Dünya çıkarı için iktidarın veya güçlü olanın yanlışlarının tarafında olduğunu göstermek ancak yalakalık olabilir.

İnancımıza göre Müslüman gördüğü yanlışa; eli ile, buna gücü yetmezse dili ile engel olur. Buna da gücü yetmezse kalbi ile buğz eder ve buğz etmek imanın en zayıf noktasıdır. Bundan ötesi imansızlık tehlikesi arz eder. Bu nedenle, bir Müslüman inancımızla çelişki arz eden hiçbir yanlışın ve o yanlışı yapanın yanında olamaz.

Başta mezhep imamımız Ebu Hanife olmak üzere din büyüklerinin çoğu, dinimizin temel prensiplerinden; ceza çekme pahasına taviz vermemiş ve haksızlığın karşısında olmuşlar. Zaten asırlar sonra bile saygı ile anılmalarının temel nedeni zulme karşı olmaları olmuştur.

Mertlik veya dürüstlük ile yalakalık arasındaki fark; duruş yeri farklılığıdır. Biri diyet ödeme ve ceza çekme pahasına Hak'kın, adaletin, doğrunun, iyinin, mazlumun yanında, diğeri üç günlük dünya için, zalimde olsa güçlünün yanında olmasının farkıdır.

Allah'ın (c.c.); kendisini Müslüman olarak tanımlayan herkese emrolunduğu gibi dosdoğru olmayı nasip etmesi dua ve dileklerimle.