İman Nasip İşidir

Kendisini Müslüman olarak tanımlayan herkes öyle veya böyle ibadetlerini yapmaya çalışıyor ancak; itikadi yönden nerede ise hepimiz büyük bir açmazın içindeyiz. Siyasi tercihlerimiz veya tasavvufi taassubumuz bizleri haram olduğu nas ile sabit olan günahları övme veya savunma noktasına getirebiliyor. Herkes bildiği kadar şeyden sorumludur. Az bilenin sorumluluğu daha az, bilgisi fazla olanın sorumluluğu ise daha fazladır. Allah'ın (c.c.) ilim ile şereflendirdiği kişi, kardeşlerinin uçuruma düşmesine seyirci kalırsa ilminin sorumluluğunu yerine getirmemiş olur. Bilen birisinin yanlışlıklara suskun kalmak gibi bir hakkı olamaz. Bu nedenle herkes kendi sorumluluğu kadar görevini yerine getirmek zorundadır. İnsan veya toplumu İrşad etmek tamamen Allah'a (c.c.) aittir, O dilediğini hidayete erdirir veya gaflette bırakır. Kişisel gayretler insanı sadece sorumluluktan kurtarır. Allah (c.c.); Kur'an da sevgili Peygamberimize hitaben "Eğer Rabbin dileseydi yeryüzünde bulunanların hepsi elbette topyekün iman ederlerdi. Böyle iken sen mi mü'min olsunlar diye insanları zorlayacaksın" (Yunus-99) diye, görevinin sadece ikaz etmek olduğu hususunda uyarıyor. Öyle olunca toplumun bizi dinleyip dinlemesine aldırış etmeden uyarı yapmaya devam edeceğiz. Gerisi bizi ilgilendiriyor.