Bir Parça Mutluluk
Bir Parça Mutluluk
Günlük telaşlarda mutlu olmayı unutuyoruz sanırım. Hayatı çok ciddiye alıyoruz ondan olsa gerek. Elbette ki yaşam bir savaş ve ciddiye almak gerekli ama bir yandan da mutlu olmak için yaşıyoruz. Bütün çabamız gayemiz bir parça mutluluk için değil mi?
Günlük telaşlarda mutlu olmayı unutuyoruz sanırım. Hayatı çok ciddiye alıyoruz ondan olsa gerek. Elbette ki yaşam bir savaş ve ciddiye almak gerekli ama bir yandan da mutlu olmak için yaşıyoruz. Bütün çabamız gayemiz bir parça mutluluk için değil mi?
Günlük telaşlarda mutlu olmayı unutuyoruz sanırım. Hayatı çok ciddiye alıyoruz ondan olsa gerek. Elbette ki yaşam bir savaş ve ciddiye almak gerekli ama bir yandan da mutlu olmak için yaşıyoruz. Bütün çabamız gayemiz bir parça mutluluk için değil mi?
Yaşarken en çok kendini ihmal ediyor sanırım insan. Oysa bir parça nefes almalı ve mutlu olmayı bilmeli.
Mutluluk için hep büyük hedeflere mi varmak gerekli? Hayır tabi ki de küçük şeylerden de haz almayı bilmeli.
Mutluluğun hakkını en iyi çocuklar veriyor. Hayat gayesi olmadığı için mi bilinmez ama en güzel sevinenler çocuklar sanırım. Basit şeylere heyecanlanıp basit bir şeyden büyük haz alabiliyorlar. Bir çocuğu sevindirmekse bir yetişkin için paha biçilemez. Yetişkinler biraz zor mutlu oluyoruz.
Her şeyden önce bizi neyin mutlu edeceğini bilmek önemli. Nefsimizi biraz kırmak gerekiyor. Küçük şeylerden zevk almak o kadar zor olmasa gerek.
Her kişinin kendi imkanları ölçüsünde kendini tanıyorsa neyle mutlu olacağını da biliyordur.
Mutsuzluk kaynağı ise sanırım sahip olamadıklarımızla ilgili. Bir yerde eksik hissediyorsak ve yoksunluk çekiyorsak gelsin bir dizi mutsuzluk senaryosu.
Halbuki elde bir kahve bir kitap da mutlu edebilmeli herkesi. Belki de mutluluk küçük bir tebessümde saklıdır göremediğimiz.
Her zaman bizden gitse de veren el olmak mutlu eder mesela insanı. Küçük sürprizler renk katar hayatımıza. “Gül veremiyorsan bir gülüver.” sözü geliyor akla. Yanınızdakini mutlu edebilmek ve etkisini görünce mutlu olmak da başka bir yol olabilir.
Evet, hayatın bize getirdikleri kadar bizden aldıkları da var. Yine de bizden gidenlere hayıflanmak yerine elimizdekilerin değerini bilmek daha makul bir gerekçe; içimizdeki sevinç çığlıkları için. Her insan aynı şekilde her şeye sahip olamaz neticede.
Bir mutluluk nedeni de başarmak hayatta. Bir hedefe doğru yürürken de inandığınız şeyler uğrunda yol almanız da yeterince sevinç kaynağıdır. Başarmak ise tarif edilemez bir mutluluk kaynağı.
Hep bir şeyleri bekliyoruz mutlu olmak için. Nefes alıyor olmak, sağlıklı olmak ve çok büyük bir yoksunluk çekmemek neyimize yetmez acaba? Öyle hayali mutluluklara gerek yok.
Olmayanın peşinden koşmakla geçirdiğimiz zamanı olanlar için harcasak daha çok işe yarar. İçimizde kelebekler uçuşarak yaşamak daha güzel olsa gerek.
Hayatın heyecanı yeter bir parça mutlu olmaya.
Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.