Geçenlerde yazmış olduğum yazdı da Kemal Kılıçdaroğlu’nu eleştirmiştim.   Kendisi Recep Tayyip Erdoğan için "diktatör" diyordu! Ben de, "Sende diktatörsün yaklaşık 13 yıl CHP genel başkanlığı girdiğin her seçimi kayıp ettin ama hala ısrarla CHP koltuğun da oturuyorsun" demiştim.   Nitekim, Sayın Kemal bey beni haklı çıkarırcasına sıkı sıkı koltuğuna sarılmış koltuğumu bırakmam da bırakmam diyerek genel kurulda yine aday olmuştu.   Sonuç olarak genel kurulda seçimi kaybetti ve CHP tarihinde bir ilk yaşanarak genel kurulda “gönderilen genel başkan” unvanını aldı.   CHP genel kurulunda seçimi İki oyla ikinci tura kaldı yani Özgür Özer ilk turda iki oy daha alsaydı genel başkanlığını ilan edecekti.   İkinci turda da zaten farkla seçilerek CHP Genel Başkanı seçildi.   Ama benim asıl şaşırdığım konu, rakiplerini diktatörlükle suçlayan Kemal Kılıçdaroğlu ısrarla o yapıştığı koltuğu bırakmamak için kaybedeceğini bile bile ikinci tur seçimine girdi.   Sanırım "Bir umut" dedi ama oda tutmadı.   Yapıştığı koltuktan kalktı ve ikinci tur sayımlarını bile beklemeden genel kurul salonunu terk etti. Yakıştı mı?   Bence hiç yakışmadı.   Kemal Bey Cumhurbaşkanlığı seçimini kaybettiği zaman koltuğunu bırakması gerekiyordu.   Girdiğin her seçimi kaybetmişsin, en son cumhurbaşkanlığını kazanamamışsın, “tamam benden bu kadar” diyeceğine hala ısrarla koltuğundan vazgeçmeyip genel kurulda aday oluyorsun.   İlk turda rakibin senden fazla oy alıyor ama salt çoğunluk sağlanmadığı için seçim ikinci tura kalıyor ve sen kaybedeceğini bile bile ikinci tur seçimine giriyorsun ve sana kendi delegelerin "bay bay Kemal" diyor.   Oysa Sayın Kemal Bey kendi rızası ile genel başkanlığı bıraksaydı, hadi bırakmadın seçime girdin diyelim;   En azından ikinci tura girmeyip adaylığını çekseydi ve genel kurul salonunu terk etmeyip CHP ruhuna yakışır bir şekil de rakibinin elini sıksaydı, bir abilik yapsaydı eminim adı CHP Genel Başkanı olarak çok daha ayrı bir yerde olurdu.   Ama koltuk hırsı çok farklı bir şey, Kemal beyde koltuk hırsının kurbanı oldu.   Gelelim yeni CHP genel başkanına:   Özgür Özel iyi bir insan olabilir hoş Kemal Kılıçdaroğlu’da düzgün bir insandı. Allah için ne kendisinin ne de ailesinin adı her hangi bir olumsuzluğa karışmadı. Ama iyi bir lider değildi. Liderlik çok farklı bir meziyet hani bir laf vardır ya, "sonradan lider olunmaz lider doğulur" derler. Aynen öyle lider doğulur.   Özgül Özer ile Kemal Kılıçdaroğlu arasında lider olabilme kapasitesi açısından çok fark yok. Kafa yapısı olarak da çok fark yok. Zaten kafa yapıları ayrı olsaydı yıllarca birlikte çalışmazlardı. O zaman ne değişecek?   Sadece CHP genel başkanını adı değişecek, Kemal idi Özgür olacak.   Peki bu kafa yapısıyla CHP iktidara taşınabilecek mi?   Hiç sanmıyorum...   Çünkü o kafa yapısın da keramet olsaydı CHP’yi Kemal Kılıçdaroğlu da iktidara taşırdı.   Nerden bu kanıya vardım?   Bunun nedenleri aslında çok, bunun için ayrı bir yazı yazmam gerekir ama bir örnek verecek olursam; Özgür Özel CHP Genel Başkanı seçildiği anda ki ilk konuşmasında, HDP Genel Başkanlığı yapmış Selahattin Demirtaş’a selam yolluyor.   Neden ve ne alaka?   Selahattin Demirtaş kim?   Senin partinden biri mi?   Senin için mi ceza evinde yatıyor?   Haksız yere mi yatıyor?   Kader Mahkûmu mu?   Yoldaşın mı?   Sırdaşın mı?   Kankan mı?   Amcaoğlun mu?   Dayıoğlun mu?   Kim Selahattin Demirtaş? Ya kardeşim sana ne Salahattin Demirtaş’tan!   Sen CHP genel başkanı olmuşsun daha dakika bir Selahattin Demirtaş’a selam göndermenin manası ne?   Anlamı ne?   Her neyse dediğim gibi bana göre kafa olarak aralarında çok fark yok.   Hatta fiziksel olarak bile çok fark yok.   Bekleyip göreceğiz.   Hayırlı olsun CHP’lilere yeni ama eski genel başkanları.   Biri gitti biri geldi.   Umarım yanılıyorumdur.   Ama değişim genel başkan değişmekle olmaz.   Değişim şimdiye kadar sizi iktidar yapmayan o kafaları değişmekle olur. Gerçekten kafalar değişti mi göreceğiz.   Kalın sağlıcakla.